هروقت خواستی...

   هیچکس نبود؛ یا من اونقدر دور وایساده بودم که فاصله ها واقعی بودن آدما رو مشکوک می کرد. فقط منم؟ توی این دنیا فقط منم؟ تو بحران وجودی م بود که تو بغلم ضربان قلبشو حس کردم. خواب بود و وجود از گوش و گردن و کمرش؛ از موج ضربان قلبش تو بازوهاش؛ خواب بود و نفس می کشید. خواب بود و خودمو دزدکی بهش نزدیک کردم. جریان انرژی توی بدنش...

   آخرین آدم واقعی که پیدا کردم. حالا خودم واقعی نیستم.